De menopauze beïnvloedt 33% van het leven van een vrouw. Het is tijd om het stigma te stoppen.

Amy Pearlman was 45 jaar oud toen ze gewichtstoename, frequente menstruaties en hersenmist opmerkte. Ze vermoedde dat de symptomen verband hielden met het moederschap. “Ik dacht dat ik alleen maar met mijn lichaam bezig was nadat ik een kind had gekregen”, herinnert ze zich. Toen de symptomen aanhielden, uitte zij haar bezorgdheid bij haar huisarts, die de menopauze nooit als mogelijke oorzaak noemde. Haar gynaecoloog benadrukte: ‘Het is geen menopauze, want je bent nog steeds ongesteld.’ Bij geen van beide afspraken werden haar symptomen toegeschreven aan hormonale veranderingen.

De ervaring van Pearlman weerspiegelt gegevens over het comfort voor arts en patiënt tijdens de menopauze. Alleen 31% van de ob/gyn-residentieprogramma’s de menopauze in hun curriculum opnemen. Uit een ander onderzoek bleek dat 80% van de vrouwen onder de 40 jaar dit had onvoldoende kennis over de menopauze. “In mijn generatie praten mensen niet over de menopauze,†zegt ze.

Uit een onderzoek onder vrouwen in de perimenopauze en postmenopauze blijkt dat 40% rapporteerde schaamte en 83% rapporteerde een stigma rond hun symptomen. Het tweezijdig vermijden van discussie – tussen patiënten en artsen – heeft ertoe geleid dat generaties vrouwen zich geïsoleerd voelen terwijl ze onbeheerde of slecht beheerde symptomen hebben.

Een culturele verschuiving

Sociale media hebben onlangs een bron van eenheid, empowerment en educatie geboden aan deze over het hoofd geziene gemeenschap. Influencers tonen de positiviteit van ouder worden via posts op grijs haar, voedzaam eten, oefening, meditatie, seks En mode na de menopauze. Ze bouwen aan een cultuur waarin oudere vrouwen kunnen genieten van rust in plaats van schaamte en stigmatisering.

“De menopauze heeft een moment omdat vrouwen met een platform en autoriteit de symptomen niet willen negeren als er behandelingen beschikbaar zijn”, zegt Dr. Karen Tanggecertificeerde gynaecoloog, auteur van Het is geen hysterie en oprichter van Thrive Gynaecologie.

Vrouwen realiseren zich dat de manier waarop in het verleden met de menopauze is omgegaan adequaat is. Tang zegt dat vooruitgang begint met mythen ontkrachten en het omarmen van positieve richting in onderwijs, onderzoek en belangenbehartiging binnen de medische gemeenschap. Ze erkent dat de symptomen van de menopauze reëel en ontwrichtend zijn. En toch wil ze dat oudere vrouwen ‘hun beste leven leiden. Geniet van het feit dat je op het hoogtepunt van je professionele leven bent, minder verantwoordelijkheid hebt bij het opvoeden van jonge kinderen en je nooit zorgen hoeft te maken over menstruatie.â€

Om de voortdurende culturele verschuiving in stand te houden, moeten we de manier aanpassen waarop de gezondheid van vrouwen wordt beschreven en onderzocht. Hoewel niet alle vrouwen het moederschap meemaken, concentreert de gezondheid van vrouwen zich vaak op prenatale en postnatale zorg. Er moet worden erkend dat de gezondheid van vrouwen ook buiten de zwangerschap, de bevalling en de bevalling nog steeds bestaat.

Het verbreden van het perspectief op de gezondheid van vrouwen moet tot uiting komen in academisch onderzoek. “Er zijn 1,1 miljoen academische medische artikelen die verband houden met de gezondheid van vrouwen. Slechts 97.000 houden verband met de menopauze en 6.500 met de perimenopauze”, zegt dr. Mary Claire Haver, board-gecertificeerde ob/gyn, auteur van De nieuwe menopauze en oprichter van Mary Claire Wellness.

“Artsen krijgen weinig tot geen training over een proces dat 50% van de bevolking gedurende een derde van hun leven treft”, voegt ze eraan toe. Haver wil dat de geneeskunde begrijpt dat de behandeling van de menopauze multidisciplinair is en onderwijs en zorgverlening vanuit alle specialismen omvat. Sommige symptomen van de menopauze zijn van cardiale aard, zoals hartkloppingen, en vereisen mogelijk evaluatie door een cardioloog. Andere symptomen houden verband met de geestelijke gezondheid en hebben mogelijk de steun van een psychiater of therapeut nodig. Haver zegt dat vrouwen haar vertellen dat ze hun veerkracht en vermogen om ermee om te gaan hebben verloren, en dat hun angst de productiviteit onderbreekt.

Educatie, voor patiënten en artsen, begint met de basis: het begrijpen van het verschil tussen premenopauze, perimenopauze, menopauze en postmenopauze. Dr. Sharon Malone, gecertificeerd ob/gyn, auteur van Volwassen vrouwenpraat en hoofd medisch adviseur van Legering Gezondheid, deelt mee dat de premenopauze begint in de puberteit en piekvruchtbaarheidsjaren vertegenwoordigt. De perimenopauze begint ongeveer vijf tot tien jaar vóór de menopauze. Tijdens deze overgang kunnen zich symptomen ontwikkelen (bijvoorbeeld opvliegers, gewichtstoename, slapeloosheid, stemmingswisselingen, gewrichtspijn, nachtelijk zweten, hersenmist en tientallen andere). De menopauze wordt gedefinieerd als het moment waarop u uw laatste menstruatie heeft gehad. Technisch gezien mag je geen extra periode van twaalf maanden hebben om te bevestigen dat dit inderdaad je laatste menstruatie was. Malone is minder enthousiast over de term postmenopauze, omdat ‘het impliceert dat je op een bepaald punt in de menopauze zit. Al deze symptomen die men voor en tijdens de menopauze heeft ervaren, kunnen jarenlang aanhouden.â€

Er is een verband tussen onbekendheid met de menopauze en het niet voorschrijven van hormoonsubstitutietherapie om de symptomen te behandelen. Alleen in een onderzoek naar meerdere specialismen 6,8% van de artsen voelde zich op zijn gemak bij het beheersen van de symptomen van de menopauze.

Women’s Health Initiative en hormoonsubstitutietherapie

Het gebruik van HST begon in de jaren zestig en werd in de jaren negentig populair. “We schreven regelmatig hormonen voor tijdens de menopauze. HST was de meest effectieve behandeling voor de symptomen van de menopauze.†zegt Malone.

Er waren ook observationele gegevens waaruit bleek dat vrouwen die HST gebruiken een 50% lager risico op hart- en vaatziekten hebben. Geïnspireerd door de observationele trends, heeft de hormoononderzoeken van het Women’s Health Initiative (WHI). ruim 160.000 vrouwen tussen 50 en 79 jaar oud ingeschreven om de effecten van HST bij postmenopauzale vrouwen te bestuderen. Het is een van de grootste projecten die de gezondheid van vrouwen in de Verenigde Staten onderzoeken en algemeen wordt aangenomen dat het grotendeels verantwoordelijk is voor het huidige te weinig voorschrijven van HST.

Malone stelt dat de proef vanaf het begin gebrekkig was, omdat er patiënten werden geselecteerd die ouder waren dan de typische patiënt die HST zou krijgen. “We schreven ze voor als ze symptomatisch waren, meestal rond de 50 jaar. De gemiddelde leeftijd in het onderzoek was 63 jaar, en bij velen was de laatste menstruatie meer dan tien jaar geleden,” legt ze uit.

De onderzoekers van de proef stopten delen van de studie toen de eerste resultaten vlak bleven: ze vonden geen afname van hart- en vaatziekten. Slechter, zij rapporteerden een 26% verhoogd risico op borstkanker.

Na de WHI keerden patiënten terug naar de kantoren omdat ze van de hormonen af ​​wilden. “Dat was het begin van het einde,†zegt Malone. ‘Het bevestigde dat de hormonen kanker veroorzaken. En nu denken nieuwe artsen in opleiding dat hormonen schadelijk zijn.â€

Gelukkig blijkt uit onderzoek, met het voordeel van achteraf bezien en herevaluatie van de WHI-gegevens, dat de toename van borstkanker voor die populatie ‘niet statistisch significant’ was – een term die wordt gebruikt om te verduidelijken dat het verhoogde risico louter toeval kan zijn. Dit betekent dat het initiële rapport van WHI niet de gouden standaard mag definiëren bij het aansturen van de menopauze met HST.

In plaats daarvan zouden patiënten naar de dokterspraktijk moeten gaan en op basis van hun leeftijd, symptoomlast en medische voorgeschiedenis moeten beslissen welk hormoon de symptomen zou kunnen verlichten. “Deze discussie is nodig omdat we het risico op kanker hebben vergroot en de kwaliteit van leven, de waarde van slaap en de uitdagingen van opvliegers zijn vergeten”, voegt ze eraan toe.

Dr. Ashley Wintereen uroloog en klinische opvoeder voor Midi-gezondheid, heeft geholpen bij het ontwikkelen van protocollen voor hormoontherapie bij vrouwen in de menopauze. “We beschikken over uitstekende gegevens lage dosis vaginale hormonen die halverwege het leven beginnen om urogenitale symptomen van de menopauze onder controle te houden.†voegt ze eraan toe.

Infecties, overactieve blaas, incontinentie, blaaspijnsyndroom en urethrale verbranding zijn symptomen van de menopauze en kunnen baat hebben bij vaginaal oestrogeen. Als het om de menopauze gaat, voegt Winter eraan toe, ‘beschrijven we opvliegers en nachtelijk zweten, maar houden we geen rekening met de blaas, die verzwakt tijdens de menopauze.’ In plaats van mensen alleen maar vaginale vochtinbrengende crèmes, antibiotica of overactieve blaasmedicijnen te geven. raadt ze aan om die behandelingen terug te draaien en de oorzaak van hormonale veranderingen aan te pakken.

Zelfverdediging voor hormonen

Om vrouwen hoop te geven, moet de geneeskunde vrouwen voorzien van op bewijzen gebaseerde oplossingen die gemakkelijk toegankelijk zijn. Hormoonsubstitutietherapie wordt door deskundige gynaecologen gezien als levensveranderend tijdens deze levensfase. Individuen moeten met een arts spreken, die bij voorkeur bekend is met het laatste onderzoek naar de menopauze, over hun leeftijd, het type beschikbare hormonen, de duur van het gebruik en hun persoonlijke of familiale voorgeschiedenis van kanker. Maak een lijst met vragen of een agenda voor een afspraak. Lees boeken over de menopauze, abonneer u op podcasts over de menopauze en bespreek het onderwerp met vrienden en familie.

De mogelijkheid om informatie te verzamelen en een adequate behandeling is belangrijk voor iedereen, vooral voor gekleurde vrouwen. Studies tonen dat aan Zwarte vrouwen hebben eerder symptomen dan blanke vrouwen en dat hun symptomen intenser zijn. Zwarte vrouwen krijgen minder vaak HST voorgeschreven, een genoemde trend decennia geleden is dat nog steeds het geval aanwezig in recent onderzoek.

“We hebben een hele generatie zwarte vrouwen die symptomatisch zijn geweest en hebben geleden te weinig geholpen”, zegt Malone. “Vooral voor zwarte vrouwen zijn we op het punt gekomen waarop de verwachting van ouder worden lijden en ellende is.”

Aanvullende oplossingen voor de menopauze

Een andere strategie om te helpen bij symptomen van de menopauze is het dieet. Casey Farlow, MPH, RDN., geregistreerd diëtiste en oprichter van The Perimenopause Nutritionist, richt zich op voeding en de menopauze.

“De schommelingen van de hormonen zorgen ervoor dat vrouwen in de menopauze insulineresistent worden”, legt Farlow uit. Insuline is een hormoon dat helpt bij het reguleren van de glucosespiegels in het bloed. Zonder dat insuline normaal functioneert, wordt glucose bij voorkeur opgeslagen in vetcellen. Bovendien neemt met het ouder worden de basale stofwisseling af, wat betekent dat u minder calorieën verbrandt, waardoor het gemakkelijker wordt om aan te komen, vooral in de buik.

“Vrouwen eten nu precies hetzelfde als toen ze jonger waren, maar nu gaat het buikvet niet weg”, zegt Farlow. Ze leert het voordeel van een dieet dat begrijpt hoe hun lichaam tijdens de menopauze minder gevoelig is voor insuline. Ze moedigt bijvoorbeeld het eten van PFF-voedsel aan: eiwitten bij elke maaltijd, gezondheidsvetten en diverse vezels. PFF-voedsel helpt de bloedglucose in evenwicht te brengen en ontstekingen te verminderen, wat ook kan leiden tot insulineresistentie.

Hulpmiddelen zoals een doula voor de menopauze kunnen vrouwen helpen nieuwe inhoud te leren en zelfvoorvechters te worden. Grace Veras Sealy is menopauze-doula bij Elektra Gezondheid die rechtstreeks met patiënten werkt tijdens hun menopauze. Ze voert één-op-één gesprekken en beoordeelt vooraf de behoeften van de leden.

“Als doula ben ik er om informatie en ondersteuning te bieden op een manier die klinisch bewust is. Iemand vertellen dat acne, vaginale bloedingen, hartkloppingen en hersenmist het gevolg zijn van de menopauze, kan een bron van verlichting zijn en kan geld, tijd en stress vermijden”, zegt Veras Sealy.

Pearlman vond dat het moeilijkste deel van haar menopauzereis was dat ze besefte dat de gezondheid van vrouwen in dit land draait om de gezondheid van moeders. Hoewel ze zelf moeder is, heeft een veel groter deel van haar leven zich geconcentreerd op de perimenopauze en de menopauze, waar naar haar mening veel te lang over is nagedacht.